Hallo! Ik ben Fien en zit momenteel in mijn laatste masterjaar Klinische Orthopedagogiek en Disability Studies. Dit academiejaar is gericht op het opdoen van ervaring in de praktijk, vooral gevuld dus met een stageperiode van 6 maanden. Het was onze eigen verantwoordelijkheid een stage te zoeken in lijn van onze interesses en capaciteiten, dus ik ging gericht op zoek naar een stageplaats met een sterke visie die graag samenwerkt met het netwerk van de cliënt. Dienst Ondersteuningsplan paste perfect in dit plaatje en ik mocht van geluk spreken dat ook ik bij hun een plekje kon bemachtigen en van start kon gaan met mijn stage eind september 2020.
Mijn stage voelt een beetje als mijn eigen traject bij Dienst Ondersteuningsplan. Vanaf de eerste dag kwam ik in een hartelijk team terecht dat me een zeer welkom gevoel gaf. Ik ontken niet dat het de eerste dagen nogal overweldigend was om alle eerste indrukken te kunnen plaatsen, maar door het kennismaken met mijn stagementoren en de collega’s konden we ons hier samen een weg in banen hoe ik als stagiaire aan de slag zou gaan bij Dienst Ondersteuningsplan. Dit was meteen mijn netwerk om samen na te denken over hoe ik deze stage zou invullen en wat ik allemaal wou bijleren en bereiken.
Gezien mijn opleiding wou ik me zowel engageren op organisatieniveau als in trajecten met cliënten en hun netwerk. Dit vroeg allereerst om een goede beeldvorming hoe de organisatie in elkaar zit, hoe men te werk gaat in trajecten, wat de belangrijkste vaardigheden zijn… Al snel werd duidelijk dat Dienst Ondersteuningsplan de nodige uitdaging meedraagt, gezien elk traject anders is en er steeds op maat gewerkt wordt. Er kwamen zeer veel leerkansen op mijn pad die ik zoveel mogelijk met beide handen probeerde te grijpen. Door de zelfstandigheid en het vertrouwen dat ik kreeg binnen de organisatie kon ik nog meer mijn eigen pad uitstippelen en de regie in handen nemen, net zoals de cliënten.
Door me elke dag open en nieuwsgierig op te stellen en met de nodige ‘duwtjes in de rug’ om mijn onzekerheid te overwinnen en te durven springen, kon ik een zeer geslaagd traject bij Dienst Ondersteuningsplan afleggen en ben ik in mijn eigen sterktes gegroeid en open gebloeid. Ik herinner me nog een gesprek met een collega die me vertelde: ‘Ik vrees dat deze stageplaats als een vergiftigd geschenk zal zijn, het zal moeilijk zijn om nog in zo’n open context terecht te komen.’ Deze ervaring neem ik alleszins mee in mijn rugzak en het motiveert me om verder op pad te kunnen gaan binnen de orthopedagogische context. Wie weet komt Dienst Ondersteuningsplan wel nog eens op mijn pad…
Dienst Ondersteuningsplan heeft me zodanig geboeid en aangezet tot echt aan het werk gaan in de praktijk, dat ik ook na mijn stage nog twee trajecten met cliënten en hun netwerk zal verderzetten. Ook dit benadrukt het feit dat er echt wel veel wederzijds vertrouwen is en maakt dat ik nog meer kan groeien in het faciliteren. Met de gehele weg in mijn achterhoofd weet ik meer en meer waar ik voor wil staan en waar ik later nog op wil inzetten om mensen verder vooruit te helpen in hun leven.
Ik merkte dat ik vanaf het begin met zeer veel vragen gestart ben en eveneens met nog zeer veel vragen eindig. Maar dat is nu net waar het om gaat bij Dienst Ondersteuningsplan. Want door vragen te stellen kan je nog meer in beweging komen en het is die beweging die bij mij in gang is gezet.
Dankjewel D.O.P. voor de fijne en boeiende tijd! Ik zeg geen vaarwel, maar tot snel…
